Μάιος 2013
Για το μήνα Μάιο, όπου ασχολούμαστε με την κινηματογραφική μουσική, ετοιμάσαμε δυο ηχογραφήσεις από τηλεοπτικές σειρές που αγαπήσαμε και χιλιοτραγουδήσαμε τη μουσική τους. Η πρώτη είναι από την τηλεοπτική σειρά 'Είσαι το Ταίρι μου', με μουσική του Στέφανου Κορκολή, όπου ερμηνεύει ο Πασχάλης:
Η δεύτερη ηχογράφηση είναι από την τηλεοπτική σειρά 'Στο Παρά Πέντε', σε μουσική Renato Favilli, στίχους του Δημήτρη Ιατρόπουλου και ερμηνεία από τη Δανάη Φαμπίλη:
Απρίλιος 2013
Από τα μουσικά ήθη για το Πάσχα η πρώτη μας σκέψη πηγαίνει στα κάλαντα του Λαζάρου, που ακούγονται σε διάφορες παραλλαγές. Κάποιες από τις αυτές τις παραλλαγές είναι διαμορφωμένες με τέτοιο στίχο, που απευθύνεται σε μικρά παιδάκια και δεν περιέχουν λέξεις που αφορούν νεκρούς, βάσανα και πόνους...
Ο φίλος μας ο Χριστιάν από το Δ3 μας προτείνει μια τέτοια παραλλαγή, την οποία του την έδωσε ο Χάρης από το Ε3:
Ο φίλος μας ο Χριστιάν από το Δ3 μας προτείνει μια τέτοια παραλλαγή, την οποία του την έδωσε ο Χάρης από το Ε3:
Ένα άλλο τραγούδι που μάλλον δεν γνωρίζουν οι νεώτεροι είναι το μοιρολόι της Παναγίας που λένε οι γυναίκες τη Μεγάλη Παρασκευή στην εκκλησία. Σε κάποιες περιοχές μάλιστα το λένε από σπίτι σε σπίτι όπως τα Κάλαντα.
Όσον αφορά την κλασσική μουσική, αρκετοί συνθέτες έχουν γράψει κομμάτια για τα πάθη του Χριστού. Ο J.S. Bach συνέθεσε τα Πάθη το 1727. Μόνο δύο από τα τέσσερα (ή πέντε) πάθη που συνέθεσε σώζονται σήμερα, το ένα είναι τα Κατά Ματθαίον Πάθη και το άλλο είναι τα Κατά Ιωάννη Πάθη. Τα Κατά Ματθαίον Πάθη πρωτοπαίχτηκαν κατά πάσα πιθανότητα την Μεγάλη Παρασκευή (11 Απριλίου) του 1727 στον Ναό του Αγίου Θωμά της Λειψίας όπου ο Μπαχ ήταν κάντορας. Τα αναθεώρησε το 1736, και τα παρουσίασε ξανά στις 30 Μαρτίου 1736, συμπεριλαμβάνοντας αυτή τη φορά δύο εκκλησιαστικά όργανα στην ενορχήστρωση. Τα Κατά Ματθαίον Πάθη δεν ακούστηκαν έξω από την Λειψία μέχρι το 1829, όταν ο Φέλιξ Μέντελσον εκτέλεσε μια συντομευμένη και τροποποιημένη εκδοχή τους στο Βερολίνο με μεγάλη επιτυχία.
Μάρτιος 2013
Ενδιαφέρον το θέμα μας και για το μήνα Μάρτιο, όπου ασχολούμαστε με τα είδη Δημοτικού Τραγουδιού, τα όργανα και τις ορχήστρες.
Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας υπάρχουν αρκετές διαφοροποιήσεις στο δημοτικό τραγούδι, τόσο στο ύφος και το άκουσμα του τραγουδιού, όσο και στα όργανα που συνθέτουν την ορχήστρα.
Έτσι έχουμε για παράδειγμα στη βόρεια Ελλάδα (Κεντρική Μακεδονία, Θράκη) ορχήστρα με κυρίαρχα όργανα τη γκάϊντα, το ζουρνά και το νταούλι. Οι χοροί είναι συνήθως γρήγοροι και κάποιες φορές χρειάζονται ιδιαίτερα επιδέξιους χορευτές. Ενδεικτικά αναφέρουμε την 'Πουσεντνίτσα' που ακούμε στην Κεντρική Μακεδονία:
Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας υπάρχουν αρκετές διαφοροποιήσεις στο δημοτικό τραγούδι, τόσο στο ύφος και το άκουσμα του τραγουδιού, όσο και στα όργανα που συνθέτουν την ορχήστρα.
Έτσι έχουμε για παράδειγμα στη βόρεια Ελλάδα (Κεντρική Μακεδονία, Θράκη) ορχήστρα με κυρίαρχα όργανα τη γκάϊντα, το ζουρνά και το νταούλι. Οι χοροί είναι συνήθως γρήγοροι και κάποιες φορές χρειάζονται ιδιαίτερα επιδέξιους χορευτές. Ενδεικτικά αναφέρουμε την 'Πουσεντνίτσα' που ακούμε στην Κεντρική Μακεδονία:
και το ζωναράδικο που συναντάμε στη Θράκη:
Στη βόρεια Ελλάδα έχουμε επίσης και την Ποντιακή μουσική, όπου τα όργανα που κυριαρχούν στις ορχήστρες είναι η ποντιακή λύρα και το νταούλι. Εδώ παραθέτουμε τον Πυρρίχιο χορό:
και το Πιτσάκ Οιν, ή το χορό των μαχαιριών, που είναι εντυπωσιακός, αλλά και επικίνδυνος για τη σωματική ακεραιότητα των χορευτών:
Στη Δυτική Μακεδονία η σύνθεση της ορχήστρας αλλάζει αρκετά, αφού εδώ συναντάμε περισσότερο τα χάλκινα πνευστά, τρομπέτα, τρομπόνι, σαξόφωνο και νταούλι. Αντιπροσωπευτικό κομμάτι της περιοχής είναι το Πουστσένο, ή Λεβέντικος ή Λυτός από τη Φλώρινα:
Για να αλλάξουμε λίγο κατεύθυνση, θα πάμε προς τα νοτιο-ανατολικά, όπου έχουμε τα νησιώτικα τραγούδια, με εντελώς διαφορετικά ακούσματα. Εδώ κυριαρχεί η λύρα, το βιολί και το σαντούρι. Ένας ιδιαίτερα εντυπωσιακός χορός είναι ο Ικαριώτικος, που έχει και δύσκολα χορευτικά βήματα:
Νοτιότερα, στην Κρήτη, συναντάμε την Κρητική λύρα και το λαούτο, και από την περιοχή αυτή ακούμε ένα Πεντοζάλι:
Γυρνώντας πάλι στα βορειοδυτικά, στα Επτάνησα συναντάμε το μαντολίνο, την κιθάρα και το βιολί. Από εκεί ακούμε την Κερκυραϊκή Ρούγα:
Και τέλος, να μιλήσουμε και για τον τόπο μας, την Ήπειρο, για την οποία θα μας επιτρέψετε να πούμε και δυο λόγια παραπάνω.
Τα όργανα παραδοσιακά όργανα της περιοχής είναι το κλαρίνο, το λαούτο, το ντέφι και το βιολί. Τα τραγούδια ποικίλουν σε ύφος και ρυθμό, αφού μπορεί να έχουμε εύθυμα τραγούδια που μιλάνε για την αγάπη, αλλά και τραγούδια που πραγματεύονται τον καημό, την ξενιτειά, ακόμα και μοιρολόγια.
Ακoύμε ένα απόσπασμα με τραγούδια για την αγάπη:
Τα όργανα παραδοσιακά όργανα της περιοχής είναι το κλαρίνο, το λαούτο, το ντέφι και το βιολί. Τα τραγούδια ποικίλουν σε ύφος και ρυθμό, αφού μπορεί να έχουμε εύθυμα τραγούδια που μιλάνε για την αγάπη, αλλά και τραγούδια που πραγματεύονται τον καημό, την ξενιτειά, ακόμα και μοιρολόγια.
Ακoύμε ένα απόσπασμα με τραγούδια για την αγάπη:
Καθώς είναι πολλά τα τραγούδια που μιλάνε για την ξενιτειά, και γενικότερα για τον καημό των ανθρώπων, είναι συνηθισμένο να βγαίνουν πιο έντονα συναισθήματα στο χορό, όσο η μουσική γίνεται πιο αργή:
Επίσης, όπως και σε άλλες περιοχές, για κάθε περίσταση υπάρχουν και τα αντίστοιχα τραγούδια που ταιριάζουν και ακούγονται. Αυτό που παρατηρείται ιδιαίτερα στα ηπειρώτικα τραγούδια είναι ότι τα λόγια του τραγουδιού παίζουν ίσως πιο σημαντικό ρόλο από την ίδια τη μελωδία, και κάνουν το χορευτή ή τον ακροατή να τραγουδάει μαζί με την ορχήστρα:
Καλή ακρόαση!
Φεβρουάριος 2013
Σύντομο χρονικό της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων στις 21 Φεβρουαρίου 1913
Τον Οκτώβριο του 1912 ξεκίνησε η μεγάλη πολεμική περιπέτεια των Βαλκανικών πολέμων. Ο Ελληνικός Στρατός είχε σχετικά περιορισμένες δυνάμεις και ήταν υποχρεωμένος να διεξάγει επιχειρήσεις σε δύο μέτωπα, της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Έτσι αποφασίστηκε να δοθεί προτεραιότητα στην απελευθέρωση της Μακεδονίας, αφού αυτό επέβαλλαν σοβαροί εθνικοί λόγοι. Στην Ήπειρο διατέθηκε αρχικά δύναμη μιας μεραρχίας περίπου, υπό τον Αντιστράτηγο Σαπουντζάκη Κωνσταντίνο, με αμυντική κυρίως αποστολή.
Με την έναρξη του Α΄ Βαλκανικού πολέμου, το 1912, οι ελληνικές δυνάμεις στην Ήπειρο πέρασαν τον Άραχθο και αφού κατέλαβαν, μετά από σύντομο αγώνα, διάφορα υψώματα στα βορειοδυτικά της Άρτας, απελευθέρωσαν στις 21 Οκτωβρίου την Πρέβεζα και την οργάνωσαν ως βάση εφοδιασμού. Μετά τις παραπάνω επιτυχίες, αλλά και την ευμενή εξέλιξη των επιχειρήσεων στη Μακεδονία, το Υπουργείο Στρατιωτικών ενίσχυσε το Στρατό Ηπείρου με διάφορες μονάδες από το μακεδονικό μέτωπο και μετέβαλε την αποστολή του από αμυντική σε επιθετική.
Επακολούθησαν σκληροί αγώνες, στη διάρκεια των οποίων τα ελληνικά τμήματα κατέλαβαν στις 28 Οκτωβρίου την ισχυρή τοποθεσία Πέντε Πηγάδια και συνέχισαν προς την πεδιάδα των Ιωαννίνων, όπου είχε συγκεντρωθεί ο κύριος όγκος των τουρκικών δυνάμεων. Παράλληλα, άλλα ελληνικά τμήματα, που εξόρμησαν από την περιοχή της Καλαμπάκας, απελευθέρωσαν στις 31 Οκτωβρίου το Μέτσοβο.
Στο μεταξύ λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών και της σοβαρής ενίσχυσης των Τούρκων με νέες δυνάμεις από την περιοχή του Μοναστηρίου η προέλαση του Ελληνικού Στρατού ανακόπηκε και οι αντίπαλοι περιορίστηκαν σε ανταλλαγή πυρών και αγώνα προφυλακών.
Μετά όμως την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης της Δυτικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης ήταν δυνατή η αποδέσμευση δυνάμεων για την επίσπευση της απελευθέρωσης της Ηπείρου. Έτσι έγινε νέα επίθεση στις αρχές Ιανουαρίου 1913, με κύρια προσπάθεια κατά του Οχυρού Μπιζανίου, που όμως αναχαιτίστηκε και πάλι από τους Τούρκους, με πολλές μάλιστα απώλειες για τις ελληνικές δυνάμεις.
Τελικά σφοδρή επίθεση, που εκτοξεύτηκε στις 20 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους, είχε ως αποτέλεσμα τον αιφνιδιασμό των Τούρκων, ιδίως από τη βαθειά ελληνική εισχώρηση στο δεξιό πλευρό τους από το 9ο Τάγμα Ευζώνων με επικεφαλής τον Ιωάννη Βελισαρίου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την «άνευ όρων» παράδοση στον Ελληνικό Στρατό της πόλεως των Ιωαννίνων, από τον Τούρκο Διοικητή Εσσάτ Πασά.
Ο ενθουσιασμός, με τον οποίο ο λαός των Ιωαννίνων δέχτηκε την είσοδο στην πόλη των ελληνικών στρατευμάτων, κατόπτριζε και τον πανελλήνιο ενθουσιασμό, που ήταν πράγματι πρωτοφανής. Έτσι την 21η Φεβρουαρίου 1913, μετά από 4μηνη πολιορκία και πολύνεκρες μάχες, ο Ελληνικός Στρατός μπήκε απελευθερωτής στα Γιάννενα, τερματίζοντας την τουρκική σκλαβιά 482 ετών.
Ακολουθεί η ηχογράφηση που έκαναν οι μαθητές του 18ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων για την απελευθέρωση της πόλης:
Τον Οκτώβριο του 1912 ξεκίνησε η μεγάλη πολεμική περιπέτεια των Βαλκανικών πολέμων. Ο Ελληνικός Στρατός είχε σχετικά περιορισμένες δυνάμεις και ήταν υποχρεωμένος να διεξάγει επιχειρήσεις σε δύο μέτωπα, της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Έτσι αποφασίστηκε να δοθεί προτεραιότητα στην απελευθέρωση της Μακεδονίας, αφού αυτό επέβαλλαν σοβαροί εθνικοί λόγοι. Στην Ήπειρο διατέθηκε αρχικά δύναμη μιας μεραρχίας περίπου, υπό τον Αντιστράτηγο Σαπουντζάκη Κωνσταντίνο, με αμυντική κυρίως αποστολή.
Με την έναρξη του Α΄ Βαλκανικού πολέμου, το 1912, οι ελληνικές δυνάμεις στην Ήπειρο πέρασαν τον Άραχθο και αφού κατέλαβαν, μετά από σύντομο αγώνα, διάφορα υψώματα στα βορειοδυτικά της Άρτας, απελευθέρωσαν στις 21 Οκτωβρίου την Πρέβεζα και την οργάνωσαν ως βάση εφοδιασμού. Μετά τις παραπάνω επιτυχίες, αλλά και την ευμενή εξέλιξη των επιχειρήσεων στη Μακεδονία, το Υπουργείο Στρατιωτικών ενίσχυσε το Στρατό Ηπείρου με διάφορες μονάδες από το μακεδονικό μέτωπο και μετέβαλε την αποστολή του από αμυντική σε επιθετική.
Επακολούθησαν σκληροί αγώνες, στη διάρκεια των οποίων τα ελληνικά τμήματα κατέλαβαν στις 28 Οκτωβρίου την ισχυρή τοποθεσία Πέντε Πηγάδια και συνέχισαν προς την πεδιάδα των Ιωαννίνων, όπου είχε συγκεντρωθεί ο κύριος όγκος των τουρκικών δυνάμεων. Παράλληλα, άλλα ελληνικά τμήματα, που εξόρμησαν από την περιοχή της Καλαμπάκας, απελευθέρωσαν στις 31 Οκτωβρίου το Μέτσοβο.
Στο μεταξύ λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών και της σοβαρής ενίσχυσης των Τούρκων με νέες δυνάμεις από την περιοχή του Μοναστηρίου η προέλαση του Ελληνικού Στρατού ανακόπηκε και οι αντίπαλοι περιορίστηκαν σε ανταλλαγή πυρών και αγώνα προφυλακών.
Μετά όμως την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης της Δυτικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης ήταν δυνατή η αποδέσμευση δυνάμεων για την επίσπευση της απελευθέρωσης της Ηπείρου. Έτσι έγινε νέα επίθεση στις αρχές Ιανουαρίου 1913, με κύρια προσπάθεια κατά του Οχυρού Μπιζανίου, που όμως αναχαιτίστηκε και πάλι από τους Τούρκους, με πολλές μάλιστα απώλειες για τις ελληνικές δυνάμεις.
Τελικά σφοδρή επίθεση, που εκτοξεύτηκε στις 20 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους, είχε ως αποτέλεσμα τον αιφνιδιασμό των Τούρκων, ιδίως από τη βαθειά ελληνική εισχώρηση στο δεξιό πλευρό τους από το 9ο Τάγμα Ευζώνων με επικεφαλής τον Ιωάννη Βελισαρίου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την «άνευ όρων» παράδοση στον Ελληνικό Στρατό της πόλεως των Ιωαννίνων, από τον Τούρκο Διοικητή Εσσάτ Πασά.
Ο ενθουσιασμός, με τον οποίο ο λαός των Ιωαννίνων δέχτηκε την είσοδο στην πόλη των ελληνικών στρατευμάτων, κατόπτριζε και τον πανελλήνιο ενθουσιασμό, που ήταν πράγματι πρωτοφανής. Έτσι την 21η Φεβρουαρίου 1913, μετά από 4μηνη πολιορκία και πολύνεκρες μάχες, ο Ελληνικός Στρατός μπήκε απελευθερωτής στα Γιάννενα, τερματίζοντας την τουρκική σκλαβιά 482 ετών.
Ακολουθεί η ηχογράφηση που έκαναν οι μαθητές του 18ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων για την απελευθέρωση της πόλης:
Ιανουάριος 2013
Ο μήνας Ιανουάριος είναι πολύ πλούσιος σε υλικό, αφού έχει να κάνει με παιδικές ταινίες, θέμα στο οποίο οι μαθητές είναι πολλές φορές περισσότερο ενήμεροι από τους δασκάλους.
Οι περισσότεροι μαθητές βλέπουν αρκετές παιδικές ταινίες, και όταν κάποια τους αρέσει ιδιαίτερα, τη βλέπουν ξανα και ξανά, οπότε μαθαίνουν απ'έξω διάφορες ατάκες, αλλά και τη μουσική επένδυση της ταινίας. Παρόλο όμως που γνωρίζουν τη μελωδία και τη σιγομουρμουρίζουν όλη μέρα, συνήθως δεν γνωρίζουν το όνομα της μελωδίας ή του συνθέτη ακόμα κι αν αυτοί είναι πολύ γνωστοί.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παρκάτω κομμάτι από τα στρουμφάκια, που όλοι μας έχουμε αγαπήσει, αλλά δεν γνωρίζουμε την προέλευση της μουσικής επένδυσης.
Οι περισσότεροι μαθητές βλέπουν αρκετές παιδικές ταινίες, και όταν κάποια τους αρέσει ιδιαίτερα, τη βλέπουν ξανα και ξανά, οπότε μαθαίνουν απ'έξω διάφορες ατάκες, αλλά και τη μουσική επένδυση της ταινίας. Παρόλο όμως που γνωρίζουν τη μελωδία και τη σιγομουρμουρίζουν όλη μέρα, συνήθως δεν γνωρίζουν το όνομα της μελωδίας ή του συνθέτη ακόμα κι αν αυτοί είναι πολύ γνωστοί.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παρκάτω κομμάτι από τα στρουμφάκια, που όλοι μας έχουμε αγαπήσει, αλλά δεν γνωρίζουμε την προέλευση της μουσικής επένδυσης.
Πρόκειται για τη Συμφωνία Νο. 8 του Φράντς Σούμπερτ (1797-1828), γνωστή περισσότερο με την ονομασία 'Ημιτελής'. Πράγματι, η συμφωνία αυτή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αφού ο συνθέτης αρρώστησε βαριά σε ηλικία μόλις 25 χρονών και ταλαιπωρήθηκε για αρκετά χρόνια, μέχρι που τελικά πέθανε σε ηλικία 31 χρονών.
Η ημιτελής Συμφωνία δεν το τελευταίο του έργο, αλλά έμεινε ανολοκλήρωτο επειδή η κακή ψυχολογική κατάσταση του Σούμπερτ τον ταλαιπώρησε ίσως περισσότερο από την ασθένειά του.
Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε την ημιτελή συμφωνία παρακολουθώντας ταυτόχρονα και τις παρτιτούρες για ολόκληρη την ορχήστρα. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, προσπαθήστε να συνοδέψετε την ορχήστρα έστω και νοητά διαβάζοντας τις νότες.
Η ημιτελής Συμφωνία δεν το τελευταίο του έργο, αλλά έμεινε ανολοκλήρωτο επειδή η κακή ψυχολογική κατάσταση του Σούμπερτ τον ταλαιπώρησε ίσως περισσότερο από την ασθένειά του.
Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε την ημιτελή συμφωνία παρακολουθώντας ταυτόχρονα και τις παρτιτούρες για ολόκληρη την ορχήστρα. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, προσπαθήστε να συνοδέψετε την ορχήστρα έστω και νοητά διαβάζοντας τις νότες.
Άλλο ένα κομμάτι που μας άρεσε από τα Στρουμφάκια υπάρχει στο συνοδευτικό CD για το μάθημα της μουσικής αγωγής της Ε' δημοτικού, όπου εμφανίζεται ως "Ξύλινα Πνευστά συμφωνικής ορχήστρας - Κεραμεικός". Έπειτα από εκτενή αναζήτηση βρήκαμε το συνθέτη του, τον Μοντέστ Πετρόβιτς Μούσοργκσκι (1839-1881), και σας το παραθέτουμε.
Αν βέβαια αυτά σας φαίνονται κάπως βαριά, μπορούμε να σας προτείνουμε και άλλες μελωδίες από παιδικές ταινίες, όχι μεν από κλασική μουσική, αλλά σίγουρα κλασικά κομμάτια, πολύ γνωστά σε όσους έχουν δει τις αντίστοιχες ταινίες.
Ένα είναι το 'Everybody wants to be a cat' από την ταινία 'Αριστογάτες' (1970).
Ένα είναι το 'Everybody wants to be a cat' από την ταινία 'Αριστογάτες' (1970).
Προσπαθήστε να συνοδέψετε τραγουδώντας μαζί τα λόγια:
Everybody wants to be a cat,
because a cat's the only cat
who knows where it's at.
Everybody's pickin' up on that feline beat,
'cause everything else is obsolete.
Now a square with a horn,
can make you wish you weren't born,
ever'time he plays;
and with a square in the act,
he can set music back
to the caveman days.
I've heard some corny birds who tried to sing,
but a cat's the only cat
who knows how to swing.
Who wants to dig
a long-haired gig
or stuff like that?
When everybody wants to be a cat.
A square with that horn,
makes you wish you weren't born,
ever'time he plays;
and with a square in the act,
he's gonna set this music back
to the Stone Age days.
Everybody wants to be a cat,
because a cat's the only cat
who knows where it's at;
while playin' jazz you always has a Welcome mat,
'cause everybody digs a swingin' cat.
Everybody digs a swingin' cat.
Τέλος, (και για να μη σας κουράσουμε άλλο), σίγουρα θα είδατε και αυτά τα Χριστούγεννα το αγαπημένο 'Πολικό Εξπρές' (2004), με την υπέροχη μουσική του Alan Silvestri, που ανήκει στην κατηγορία soundtrack και όχι στην κλασική μουσική. Ο Alan Silvestri είναι γνωστός συνθέτης soundtrack, με μουσικές που ακούγονται αρκετές γνωστές ταινίες. Εδώ ακούμε το 'Seeing is Believing'.
Everybody wants to be a cat,
because a cat's the only cat
who knows where it's at.
Everybody's pickin' up on that feline beat,
'cause everything else is obsolete.
Now a square with a horn,
can make you wish you weren't born,
ever'time he plays;
and with a square in the act,
he can set music back
to the caveman days.
I've heard some corny birds who tried to sing,
but a cat's the only cat
who knows how to swing.
Who wants to dig
a long-haired gig
or stuff like that?
When everybody wants to be a cat.
A square with that horn,
makes you wish you weren't born,
ever'time he plays;
and with a square in the act,
he's gonna set this music back
to the Stone Age days.
Everybody wants to be a cat,
because a cat's the only cat
who knows where it's at;
while playin' jazz you always has a Welcome mat,
'cause everybody digs a swingin' cat.
Everybody digs a swingin' cat.
Τέλος, (και για να μη σας κουράσουμε άλλο), σίγουρα θα είδατε και αυτά τα Χριστούγεννα το αγαπημένο 'Πολικό Εξπρές' (2004), με την υπέροχη μουσική του Alan Silvestri, που ανήκει στην κατηγορία soundtrack και όχι στην κλασική μουσική. Ο Alan Silvestri είναι γνωστός συνθέτης soundtrack, με μουσικές που ακούγονται αρκετές γνωστές ταινίες. Εδώ ακούμε το 'Seeing is Believing'.
Δεκέμβριος 2012
Το 18ο Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων σας λέει τα κάλαντα με ένα παραδοσιακό τραγούδι. Επιλέξαμε το συγκεκριμένο τραγούδι επειδή γνωρίζουμε ότι είναι όχι μόνο το τοπικό παραδοσιακό σας τραγούδι αλλά και ολόκληρης της Πελοποννήσου.
Σας ευχόμαστε Καλές Γιορτές με υγεία!
Σας ευχόμαστε Καλές Γιορτές με υγεία!
Σας στέλνουμε αυτοσχεδιασμούς πάνω σε σε Ελληνικά Παραδοσιακά Κάλαντα από την Ήπειρο, την Ικαρία και σε έναν παραδοσιακό νησιώτικο μπάλο.
Το πνευστό όργανο που βλέπετε δεν είναι κλαρίνο, είναι νέι...παρατηρείστε έχει άλλο ήχο.
Ελπίζουμε να σας αρέσει...
Σας παραθέτουμε και τα κάλαντα ηπείρου με λόγια.
Ελπίζουμε να σας αρέσει...
Σας παραθέτουμε και τα κάλαντα ηπείρου με λόγια.
Θα σας στείλουμε κι άλλες μουσικές που ετοιμάζουμε για αυτό δεν ευχόμαστε από τώρα Καλά Χριστούγεννα!!!! Θα τα ξαναπούμε...
Νοέμβριος
Σας στέλνουμε κάποια απ' τα τραγούδια που επιλέξαμε για τη σχολική του Πολυτεχνείου από το Μίκη Θεοδωράκη:
Οκτώβριος 2012
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ, ΞΑΦΝΙΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ...
... ΕΧΘΡΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΡΩΤΗΣΕΣ ΠΟΙΟΝ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ;
Μια από τις χρυσές σελίδες της Ιστορίας μας αποτελεί η Ηπειρώτισσα Γυναίκα. Η αυθόρμητη προσφορά, η αυτοθυσία και το μεγαλείο της ψυχής των γυναικών της Ηπείρου, "έγραψαν" μαζί με τους ηρωικούς στρατιώτες μας, το έπος του '40.
Οι γυναίκες αυτές έδωσαν το δικό τους παρών στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο στην Πίνδο κουβαλώντας όπλα, πολεμοφόδια και τρόφιμα στους φαντάρους μας αλλά και μεταφέροντας τραυματίες, κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, μέσα από χαράδρες, γκρεμούς και σκαρφαλώνοντας σε υψόμετρο 2.000 και 2.500 μέτρων.
Οι υπηρεσίες που προσέφεραν πολύτιμες και πρέπει όλοι μας να νιώθουμε υπερηφάνεια για την παρουσία και τον αγώνα τους.
... ΕΧΘΡΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΡΩΤΗΣΕΣ ΠΟΙΟΝ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ;
Μια από τις χρυσές σελίδες της Ιστορίας μας αποτελεί η Ηπειρώτισσα Γυναίκα. Η αυθόρμητη προσφορά, η αυτοθυσία και το μεγαλείο της ψυχής των γυναικών της Ηπείρου, "έγραψαν" μαζί με τους ηρωικούς στρατιώτες μας, το έπος του '40.
Οι γυναίκες αυτές έδωσαν το δικό τους παρών στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο στην Πίνδο κουβαλώντας όπλα, πολεμοφόδια και τρόφιμα στους φαντάρους μας αλλά και μεταφέροντας τραυματίες, κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, μέσα από χαράδρες, γκρεμούς και σκαρφαλώνοντας σε υψόμετρο 2.000 και 2.500 μέτρων.
Οι υπηρεσίες που προσέφεραν πολύτιμες και πρέπει όλοι μας να νιώθουμε υπερηφάνεια για την παρουσία και τον αγώνα τους.
Μάχη του Καλπακίου
Παραμονές του 1940 η 8η Μεραρχία Ηπείρου με επικεφαλής τον υποστράτηγο Κατσιμήτρο Χαράλαμπο οργάνωσε την άμυνα στα γύρω υψώματα της Γκραμπάλας, της Ασόνισσας, της Βελλάς και των Γρεμισιών. Στο ύψωμα της Βελλάς διασώζονται μέχρι σήμερα τα ίχνη των χαρακωμάτων. Ο υποστράτηγος Κατσιμήτρος, παρά τις αντίθετες απόψεις του Γενικού Επιτελείου που προέβλεπε άμυνα στα Τζουμέρκα, διέταξε να κρατήσει την γραμμή άμυνας στο Καλπάκι μέχρι εσχάτων. Πέτυχε να αναχαιτίσει την Ιταλική εισβολή και στις 10 Νοεμβρίου 1940 η 8η Μεραρχία πέρασε από την άμυνα στην επίθεση. Ιδιαίτερα στα υψώματα της Γκραμπάλας, ανατολικά του Καλπακίου, έγιναν οι πιο αιματηρές συγκρούσεις. Στην πλαγιά του λόφου προφήτης Ηλίας, το καλοδιατηριμένο ΟΧΙ θυμίζει την εποχή εκείνη. Στην είσοδο του Καλπακίου υπάρχει το Πολεμικό Μουσείο του '40. Οι στρατιώτες ξεναγοί λύνουν τις απορίες των επισκεπτών σχετικά με τα γεγονότα του πολέμου και υπάρχουν πλούσια εκθέματα, γραφική και ηχητική αναπαράσταση της μάχης του Καλπακίου
Παραμονές του 1940 η 8η Μεραρχία Ηπείρου με επικεφαλής τον υποστράτηγο Κατσιμήτρο Χαράλαμπο οργάνωσε την άμυνα στα γύρω υψώματα της Γκραμπάλας, της Ασόνισσας, της Βελλάς και των Γρεμισιών. Στο ύψωμα της Βελλάς διασώζονται μέχρι σήμερα τα ίχνη των χαρακωμάτων. Ο υποστράτηγος Κατσιμήτρος, παρά τις αντίθετες απόψεις του Γενικού Επιτελείου που προέβλεπε άμυνα στα Τζουμέρκα, διέταξε να κρατήσει την γραμμή άμυνας στο Καλπάκι μέχρι εσχάτων. Πέτυχε να αναχαιτίσει την Ιταλική εισβολή και στις 10 Νοεμβρίου 1940 η 8η Μεραρχία πέρασε από την άμυνα στην επίθεση. Ιδιαίτερα στα υψώματα της Γκραμπάλας, ανατολικά του Καλπακίου, έγιναν οι πιο αιματηρές συγκρούσεις. Στην πλαγιά του λόφου προφήτης Ηλίας, το καλοδιατηριμένο ΟΧΙ θυμίζει την εποχή εκείνη. Στην είσοδο του Καλπακίου υπάρχει το Πολεμικό Μουσείο του '40. Οι στρατιώτες ξεναγοί λύνουν τις απορίες των επισκεπτών σχετικά με τα γεγονότα του πολέμου και υπάρχουν πλούσια εκθέματα, γραφική και ηχητική αναπαράσταση της μάχης του Καλπακίου